Historia muzyki średniowiecza

Muzyka jako nauka

Inne cechy muzyki średniowiecznej

Innymi cechami muzyki średniowiecznej, w szczególności chorału gregoriańskiego, był język, w jakim wykonywano pieśni. W tamtych czasach obowiązywało używanie łaciny, która była oficjalnym językiem Kościoła. Nic więc dziwnego, że wszystkie pieśni, które powstawały w średniowieczu, były śpiewane w języku łacińskim. I nie było odstępstw od tej reguły.

Muzyka – dziedzina nauki

Utwory były przede wszystkim skomponowane na chwałę Boga, dlatego też ich autorzy nie ujawniali swoich nazwisk. Większość dzieł pochodzących z epoki średniowiecza to utwory anonimowe. Co ciekawe, muzyka średniowiecza nie była uznawana za sztukę. Muzyka w tamtych czasach była nauką. To podejście utrzymywało się już od czasów starożytnych, kiedy to pierwsi filozofowie i matematycy zaobserwowali, że ruch w muzyce jest podobny do ruchu liczb i cyfr w matematyce. Muzyki nauczano na uniwersytetach obok innych nauk ścisłych, takich jak: arytmetyka, geometria czy astronomia. Utwory powstawały przede wszystkim na papierze. Istotne były traktaty teoretyczne, a nie praktyka muzyczna taka jak wykonywanie muzyki na instrumentach. Oczywiście, najdoskonalszą formą muzykowania w średniowieczu był śpiew – śpiew na chwałę Boga. Każdy z nas posługiwał się w szkole solmizacją: do, re, mi, fa, sol, la, si, do – to znane wszystkim nazwy nut, dźwięków, gamy C-dur.

ashe