Solmizacja i muzyka religijna

Czym jest solmizacja i kiedy powstała?

Solmizacja powstała właśnie w średniowieczu. W XI wieku opracował ją Anzelm z Flandrii, który prowadził chór. Postanowił wesprzeć śpiewaków i ujednolicić śpiew. Wymyślił takie nazwy dźwięków, które byłyby uniwersalne i łatwe do zaśpiewania dla każdego. Posłużył się hymnem ku czci św. Jana, którego pierwsze wersy składają się właśnie na te sylaby. Jedynym wyjątkiem był początek. W średniowieczu nutę “do” nazywano “ut”. Jednak z czasem okazało się, że jest to trudne do wykonania i zmieniono ją na sylabę bardziej miękką do wypowiedzenia.

Jak dalej rozwijała się muzyka?

Gatunkami jednogłosowej muzyki religijnej były msze, lamentacje, sekwencje czy inne formy chorału gregoriańskiego, a także pieśni religijne. Do tej ostatniej grupy należy bardzo znana pieśń religijna pochodząca z Polski, która uznawana była nawet za pierwszy hymn naszego kraju – “Bogurodzica”. Pochodzi z przełomu XIII i XIV wieku i jest najstarszą zachowaną pieśnią w języku polskim. Szczególnie upodobało ją sobie polskie rycerstwo i wykonywano ją jako hymn, który miał pokrzepić serca przed wielkimi bitwami. Jedną z najbardziej znanych bitew, przed którą Bogurodzica została odśpiewana przez polskich rycerzy, była bitwa pod Grunwaldem w 1410 roku. Scenę odśpiewania “Bogurodzicy” odegrano w filmie “Krzyżacy”.

Z czasem, muzyka średniowiecza zaczęła się coraz bardziej rozwijać. Mieliśmy do czynienia z muzyką jednogłosową, potem pojawiła się wielogłosowa, czyli do tego jedynego głosu dołączyły kolejne. Najpierw drugi, potem trzeci i czwarty. Muzyka stała się więc bardziej skomplikowana. Poszerzono też wiedzę na temat interwałów, czyli odległości pomiędzy poszczególnymi dźwiękami, współbrzmień, które one tworzyły, nowych melodii czy skal.